«حاج شاهرخ» مدام برای جاماندن از قافله شهدا حسرت می خورد / به خاطر ویژگی های اخلاقی به سرعت در جبهه رشد کرد

 – سردار شهید شاهرخ دایی پور جمعه گذشته در مقابله با اشرار باقیمانده در منطقه البوکمال سوریه به شهادت رسید و پیکر مطهرش به کشور بازگشت. امروز ساعت ۱۱ مراسم وداع با این شهید عزیز در محل معراج شهدای مرکز برگزار می شود. همچنین ساعت ۸ صبح فردا، همرزمان او در دانشگاه امام حسین(ع) با پیکر مطهرش وداع خواهند کرد. تشییع پیکر نیز ساعت ۹ صبح فردا از مسجد امیرالمومنین (ع)‌ شهرک شهید محلاتی به سمت گلزار شهدای چیذر برگزار خواهد شد.

به این بهانه ضمن گفتگو با سردار دولت آبادی،‌ یکی از همرزمان قدیمی شهید دایی پور،‌ به بررسی تلاش ها و ابعاد حضور شهید در دوران دفاع مقدس پرداختیم.

سردار دولت آبادی ضمن تشریح وضعیت خانوادگی شهید دایی پور گفت:‌ حاج شاهرخ در خانواده ای مذهبی در کرمانشاه به دنیا آمد و از آغاز انقلاب اسلامی برای استقرار و حفظ امنیت در کشور تلاش کرد. او بعد از پایان دفاع مقدس ازدواج کرد و ۲ دختر از او به یادگار مانده اند. اوایل انقلاب در غرب کشور ناامنی های زیادی دیده می شد که شهید دایی پور برای مقابله با آن ها از هیچ کوششی دریغ نمی کرد.

وی افزود:‌ شهید دایی پور ورزشکار و اهل کشتی بود و نوجوانان علاقمند به ورزش را برای حفظ امنیت سازماندهی می کرد. او متولد سال ۱۳۴۰ بود و بعد از انجام خدمت سربازی به صورت داوطلبانه به جبهه ها رفت و مشغول مبارزه با دشمن بعث شد.

همرزم دوران دفاع مقدس شهید دایی پور ادامه داد: من در پادگان ابوذر (سرپل ذهاب) مسئول ادوات، ضدزره و خمپاره تیپ نبی اکرم (ص)‌ بودم که شهید دایی پور به صورت بسیجی به آنجا آمد و در آن منطقه مشغول به کار شد. جدیت و اصرار و پافشاری او بر انجام درست کارها در منطقه سر پل ذهاب و قصر شیرین، او را به نیروی موثری تبدیل کرده بود که خیلی زود رشد کرد و بعد از گذشت مدت کوتاهی مسئولیت هایی به او واگذار شد. شهید دایی پور به آموزش نظامی نیز علاقه زیادی داشت و در این زمینه نیز رشد خوبی کرد. او بعد از یک سال به موحله ای رسید که موارد تخصصی را آموزش می داد و روز به روز در کارش موفق تر بود.

سردار دولت آبادی ضمن تشریح مسئولیت های مختلف شهید دایی پور در دوران دفاع مقدس گفت:‌ سال ۱۳۶۴ همزمان با تاسیس واحد ادوات در قرارگاه نجف اشرف در کنار مرحوم دریاباری، مسئولیت یگان ضدزره قرارگاه را بر عهده گرفت و در عملیات های مختلف در جنوب و غرب کشور از جمله عملیات کربلای ۵ حضور فعالی داشت. اخلاق نیکوی او باعث شده بود که جوانان زیادی را به خود جذب کرده و در واحدهای مربوطه به کار گیری کند.

همرزم شهید دایی پور ادامه داد:‌ تلاش خستگی ناپذیر شهید دایی پور موجب شد که ایشان را به مسئولیت توپخانه لشگر ۴ بعثت منصوب کنند و ایشان هم برای گسترش فعالیت ها زحمات زیادی کشید. او دیگر پاسدار رسمی بود و فرماندهان عالی جنگ مثل سردار شمخانی و سردار قربانی بارها از او به خاطر فعالیت هایش تقدیر کردند. مثلا در عملیات آزادسازی ماووت و منطقه بانه و سردشت فعالیت های شاخصی داشت که مورد تقدیر قرار گرفت.

وی افزود:‌ شهید دایی پور پس از جنگ ابراز ناراحتی می کرد که چرا به قافله شهدا نپیوسته اما تلاشش را به طور مضاعف ادامه داد و با اینکه بازنشسته شده بود اما از شور و شوقش برای خدمت به نظام و انقلاب چیزی کم نشد. او از همان ۲۵ سال قبل اعلام آمادگی می کرد که برای حفظ امنیت انقلاب و مسلمانان در هر کجای دنیا حاضر شده و مبارزه کند تا اینکه در جریان مبارزه با داعش و تکفیری ها به سوریه رفت و خدمات شایان توجهی ارائه داد.

سردار دولت آبادی در زمینه فعالیت های اجتماعی شهید دایی پور تصریح کرد: شهید، پس از فراغت از جنگ، فعالیت های ورزشی سابق خود در زمینه کشتی را ادامه داد و حتی در فدراسیون نجات غریق و شنا هم فعال شد تا آموزش های بین المللی غواصی را به بسیجی ها و نیروهای انقلابی ارائه کند. او لحظه ای آرامش نداشت و حتی در فتنه ۸۸ هم در قالب گروه های مردمی حاضر شد تا از نظام و آرمان های انقلاب دفاع کند.

همرزم شهید دایی پور افزود:‌ حاج شاهرخ از همان آغاز مبارزه در سوریه و محور مقاومت مترصد بود تا خودش را به این جبهه برساند و نقشش را ایفا کند. خصوصا وقتی یکی از دوستان و همشهریانش به نام شهید اکبر نظری به شهادت رسید، عزم او جزم تر شد و بالاخره در قالب گروه های مستشاری به سوریه رفت و نهایتا در منطقه البوکمال، مزد تلاش های چندین ساله اش را دریافت کرد و به شهادت رسید.

*میثم رشیدی مهرآبادی