طی مدت زمان دولت دوازدهم وقتی همه از عدم موفقیت برجام و بی ثمره بودن این توافق صحبت می کردند، دولتمردان می گفتند که عدم بروز جنگ با غرب از جمله دستاوردهای برجام است. این موضوع با مسئله «سایه جنگ» از سوی بسیاری از دولتمردان بیان می شد. در آن زمان این موضوع کارکرد دستاوردسازی برای این دولت داشت اما با پایان دولت نیز همچنان این ادعا ادامه داشت.
جالب اینجاست که روحانی از فرانسهای صحبت می کند که بیشترین ضربه ها را چه در تحریمها و چه در خلال آن و چه بعد از برجام به کشورمان وارد کرده است. درواقع این کشور در ادوار مختلف دولت روحانی نشان داده که به هیچ وجه قابل اعتماد نیست اما رئیس دولت دوازدهم حرف رئیس جمهور اسبق این کشور را به عنوان یک سند ارائه می کند.
شرکت های فرانسوی از جمله خودروسازی و نفتی اولین شرکت هایی بودند که بلافاصله ایران را ترک کرده و ضررهای هنگفتی را به دلیل عدم عمل به تعهداتشان به این صنایع وارد کردند. از سوی دیگر کارشکنی فرانسویها در خلال مذاکرات هستهای که از سوی سعودیها پشتیبانی میشدند بر هیچ کس پوشیده نیست. روی این موضوع حتی مقامات آمریکایی نیز صحه می گذارند.
«جانکری»، وزیر خارجه اسبق آمریکا در فصل هجدهم کتاب خاطراتش در مورد مذاکرات هستهای ماجرای یک تماس تلفنی از لوران فابیوس، وزیر خارجه سابق فرانسه را در روز اجرای برجام شرح داده است. او مینویسد: «وقتی که به وین برگشتیم؛ درحالیکه آماده نهایی کردن اسناد برجام میشدیم، فدریکا موگرینی پیامی دریافت کرد مبنیبر اینکه برای لوران فابیوس سوالهای جدیدی ایجاد شده که میخواهد قبل از آنکه موگرینی سند را به نیابت از اتحادیه اروپا امضا کند، پاسخ داده شوند.» این موضوع حتی برای جانکری که شاهد تغییر موضعهای فرانسه در دقایق پایانی بوده هم عجیب بوده است.
جالب اینجاست که جان کری از کارشکنیهای چندین باره فرانسویها در مذاکرات سخن گفته است و مینویسد: «این مساله تعجبآور بود، چون او (فابیوس) قبلا با تمام چیزهایی که حالا با آن مخالف بود، موافقت کرده بود. ولی او بهطور مشابهی در ژنو، لوزان و وین هم درست در دقایق پایانی، دغدغههای جدیدی مطرح کرده بود.»
در این موارد همواره فرانسه به عنوان پلیس بد مذاکرات هسته ای ایفای نقش می کرد و این موارد سبب می شد که مذاکرات همواره به سمت امتیازاتی که غرب می خواست آنهم در دقایق آخر که همه فکر می کردند کارها حل شده است سوق یابد و با تحت فشار قرار دادن تیم مذاکره کننده هسته ای کشورمان با تاکتیک فشار در دقیقه ۹۰ به اهداف خود برسند.
این درحالی است که تنها روحانی از این سخنان اولاند به عنوان دستاوردهایش سخن نمی گوید. وی در بهمن ماه سال ۹۴ نیز با استناد به سخنان فرانسوی ها در گفت وگوی زنده تلویزیونی در توضیح تدابیر دولت برای حل معضل بیکاری در کشور گفته بود: «رئیس جمهور فرانسه در نشست خبری به صراحت اعلام کرد که یکی از اهداف ما در ایجاد رابطه با ایران اشتغال جوانان ایرانی است!»
شاید از این نظر بود که روحانی همه چیز حتی شغل و محیط زیست و آب و اشتغال و ازدواج جوانان را به مسئله برجام گره زده بود. این درحالی بود که کارشناسان با اشاره به لاف اشتغالزایی اولاند و آمار بی کاری در این کشور عنوان می کردند که اگر رئیس جمهور فرانسه عرضه دارد برای جوانان این کشور اشتغال ایجاد کند نه مردم ایران!
کارشکنیهای فرانسوی ها در این موارد بسیار واضح و آشکار است. با این حال سه بار فرانسویها در ماجرای سایه جنگ، ایجاد اشتغال برای ایرانیان و همچنین ایفای پلیس خوب و بد مذاکرات با موضعی تحقیرآمیز با دولت ایران برخورد کرده است اما دولتمردان ایران به جای اینکه پاسخ این افراد را بدهند با برداشتی کاملا خوش بینانه آنرا با آب و تاب در گفت و گوهای تلویزیونی به عنوان امتیازات دولت مطرح می کنند. نتیجه این اشتباهات استراتژیک نیز این بود که نه تنها مشکلاتی همچون اشتغال و ازدواج جوانان و همچنین در طرحی کلی تر تحریم های کشورمان حل نشد بلکه به طور مضاعفی کشورمان درگیر مشکلات تلنبارشدهای، گردید که باید راه حلی عاجلی برای آن دید و رفتن به مسیر قبلی درواقع ره به ناکجاآباد است. جالب اینجاست که این نگاه خوشبینانه آنقدر صرف بوده که نه تنها دولتمردان قبلی متوجه آن نشدند بلکه بر اساس این موارد استراتژی و راهبرد کشورمان را چیده و وضعیت کشور را به آنچه می بینیم دچار کرده اند.