Print Friendly, PDF & Email

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

جنایات جنگی انجام شده توسط ایالات متحده آمریکا به مجموعه رویدادهایی اطلاق می‌گردد که جنایات جنگی شناخته می‌شود.

بیشتر جنایات جنگی توسط دیوان بین‌المللی کیفری، کنوانسیون ژنو، و قوانین جنگی مربوط به حقوق بین‌الملل کاملاً تعریف شده‌اند. اتهامات جنایات جنگی آمریکا در هیچ دادگاه بین‌المللی پیگرد و اثبات نگردیده، اما در برخی موارد خود آمریکا اقدام به پیگرد متهمین نیروهای نظامی خود نموده است. با این‌حال ایالات متحده آمریکا (بر خلاف اکثر کشورهای اروپایی و همانند برخی کشورهای دیگر همچون جمهوری اسلامی ایران[۱]، روسیه، چین، و هند[۲]) به عضویت دیوان بین‌المللی کیفری درنیامده. یکی از شروط دولت آمریکا برای پذیرش عضویت در این دادگاه عدم امکان بررسی جنایات جنگی سربازانش است چون معتقد است که اینگونه دادگاه‌ها براحتی «می‌توانند بازیچه کشمکش‌های سیاسی گردند».[۳][پیوند مرده]

کشتار سرخ‌پوستان[ویرایش]

در ۲۹ دسامبر ۱۸۹۰ (۸ دی ۱۲۶۹ خورشیدی) گردان هفتم سواره‌نظام ایالات متحده در محل زانوی زخمی در داکوتای جنوبی ۴۰۰ تن از مردان، زنان و کودکان سرخ‌پوستان آمریکایی را قتل عام کرد.

جنگ جهانی دوم[ویرایش]

با توجه به اینکه متفقین در جنگ جهانی دوم پیروز شده بودند، هیچ کدام از جنایات جنگی ایالات متحده در جنگ جهانی دوم توسط دادگاهی بررسی نشد. اما برخی اتهامات عنوان شده جنایات جنگی آمریکا عبارتند از:

  • یک محقق بنام ریچارد ویگرز آمریکا را متهم کرده که نیروهایش در آلمان به طور مستقیم یا غیر مستقیم باعث نرسیدن غذای کافی به اسرای جنگی آلمانی و همچنین غیر نظامیان حاضر در منطقه تحت تسلط خود شده که این باعث کشته شدن هزاران آلمانی بر اثر گرسنگی شد.[۴][۵]
  • کشتار داخائو: نیروهای آمریکایی تمام آلمانی‌های عضو وافن اس‌اس را که در داخائو در سال ۱۹۴۵ به اسارت گرفته بودند در دم تیرباران کردند.[۶]
  • کشتار بیسکاری: نیروهای لشکر ۴۵ پیاده نیروی زمینی ارتش آمریکا, ۷۵ اسیر جنگی ایتالیایی را قتل عام کردند.[۷]
  • کشتار کانیکاتی: نیروهای ارتش آمریکا پس از اشغال سیسیل، هشت غیر نظامی ایتالیایی را به قتل رساندند.[۸][۹]
  • کشتار شینونه: در روز اول ژانویه ۱۹۴۵ (روز سال نو) سربازان آمریکایی بیش از شصت اسیر جنگی آلمانی وافن اس‌اس را در نزدیکی روستای شینونه در بلژیک قتل عام کردند. مجریان این قتل عام هیچ گاه توسط دولت آمریکا محاکمه نشدند[۱۰][۱۱]، چون معتقد بودند که «هیچ مدرکی اتهامات وارده را ثابت نمی‌کند».[۱۲]
  • در بمباران درسدن در جنگ جهانی دوم ۵۵۰۰ بمب‌افکن نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا و نیروی هوایی ارتش آمریکا ۳٫۹۰۰ تن بمب انفجاری قوی و بمب‌های آتش‌زا را طی ۴ یورش، در کمتر از ۱۵ ساعت بر روی درسدن ریختند و ۳۴ کیلومتر مربع از شهر را ویران کردند. در آتش‌سوزی بزرگی که در نتیجه بمباران رخ داد بقایای شهر نیز نابود شد. به ادعای ارتش آمریکا درسدن یک مرکز مهم نظامی بود که ۱۱۰ کارخانه و ۵۰۰۰۰ شاغل در آن در حمایت از دولت نازی مشغول به فعالیت بودند.[۱۳] دربرابر این، چند پژوهشگر استدلال کرده‌اند که فقط زیرساختهای مخابراتی، پلها و مناطق وسیع صنعتی خارج از شهر نبودند که بمباران شدند[۱۴]، و حملات بمباران مناطق بدون هیچ فرقی بین نظامی بودن یا نبودن آنها و بی هیچ تناسبی با اهداف نظامی بود.[۱۵] در تعداد کشته شدگان حاصل از این بمباران اختلاف نظر هست که از ۳۴۰۰۰ نفر تا ۱۳۴۰۰۰ نفر گفته شده است که اکثر قریب به اتفاق غیر نظامی بودند.[۱۶]
  • توسط دادگاهی در ژاپن اعلام گردید، بمباران اتمی هیروشیما و ناکازاکی توسط ارتش آمریکا، با توجه به ابعاد وسیع کشتار حاصل از آن، اکثر قوانین پایه جنگ که توسط کنوانسیون‌های بین‌المللی وضع شده است را نقض کرده است، اما از رای دادن علیه قانونی بودن این بمباران‌ها صرفنظر کرد.[۱۷]

جنگ ویتنام[ویرایش]

نوشتار اصلی: کشتار می لای

در ۱۶ مارس ۱۹۶۸ میلادی (۲۶ اسفند ۱۳۴۶)، ۳۴۷ تا ۵۰۴ شهروند غیرنظامی جمهوری ویتنام جنوبی توسط سربازان ارتش آمریکا به قتل رسیدند. اکثر قربانیان غیرنظامیان زن و کودک بودند. قبل از قتل، برخی از قربانیان مورد تجاوز، شکنجه و قطع اعضا نیز قرار گرفته بودند. برخی از اجساد نیز در جریان کشتار توسط سربازان قطعه‌قطعه شده بودند.[۱۸]

جنگ کره[ویرایش]

نوشتار اصلی: کشتار نو گون ری

کشتار غیرنظامیان کره جنوبی در طول جنگ کره بود که طی آن ۳۰۰ شهروند توسط نیروهای ارتش آمریکا و بین ۲۶ تا ۲۹ ژوئیه ۱۹۵۰ (۴ تا ۷ اسفند ۱۳۲۹) در روستای نو گون ری کشته شدند.[۱۹]

جنگ عراق[ویرایش]

سرلشکر نیروی زمینی ارتش آمریکا، آنتونی تاگوبا طی گزارشی اعلام کرد که جورج بوش ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا، شکنجه را به صورت سیستماتیک در عراق مجاز اعلام کرده است و بدین ترتیب مرتکب جنایت جنگی شده است.[۲۰] در ژانویه سال ۲۰۰۶ جانشین رییس ستاد نیروی زمینی ارتش آمریکا، به تاگوبا اعلام کرد که وی تا ماه ژانویه باید بازنشسته شود. اگر چه هیچ توضیح رسمی برای این دستور داده نشده است ولی خود تاگوبا اعتقاد دارد که این بازنشستگی اجباری به دستور مقامات پنتاگون در تلافی گزارش وی از شکنجه و آزار زندانیان توسط ارتش آمریکا بوده است.[۲۱]

سایر جنایات[ویرایش]

  • ساقط کردن هواپیمای مسافربری پرواز ۶۵۵ ایران ایر در جنگ ایران و عراق[۲۲]

جستارهای وابسته[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. پرش به بالا Harvard International Review
  2. پرش به بالا BBC NEWS | Europe | What is a war crime?
  3. پرش به بالا http://www.usembassy.at/en/download/pdf/icc_pa.pdf
  4. پرش به بالا Richard Dominic Wiggers. “The United States and the Refusal to Feed German Civilians after World War II” p. ۲۸۸.
  5. پرش به بالا Eisenhower’S Holocaust
  6. پرش به بالا Dachau
  7. پرش به بالا http://books.google.com/books?id=7HhkSGLdMpAC&pg=PA118
  8. پرش به بالا Le altre stragi – Le stragi alleate e tedesche nella Sicilia del ۱۹۴۳-۱۹۴۴
  9. پرش به بالا Massacres and Atrocities of WWII in the Axis Countries
  10. پرش به بالا Sorge, Martin K. (1986-07-23). The Other Price of Hitler’s War : German Military and Civilian Losses Resulting From World War II. Greenwood Press. p. ۱۴۷٫ ISBN ۰-۳۱۳-۲۵۲۹۳-۹ (help). It was in the wake of the Malmedy incident at Chegnogne that on New Year’s Day 1945 some 60 German POWs were shot in cold blood by their American guards. The guilt went unpunished. It was felt that the basis for their action was orders that no prisoners were to be taken (Gallagher 1964, 98). Quote is verifiable using Amazon.com’s “search within the book” feature, and is also cited in [Scrapbookpages ۲۰۰۶]. Sorge appears to be quoting [Gallagher ۱۹۶۴].
  11. پرش به بالا Gallagher, Richard (1964-01-01). The Malmedy Massacre. New York: Paperback Library. Retrieved 2006-06-03.
  12. پرش به بالا Chapter 11-THE ARDENNES: BATTLE OF THE BULGE
  13. پرش به بالا The Bombing of Dresden
  14. پرش به بالا مک‌کی، الکساندر . درسدن ۱۹۴۵(۱۹۸۵): فتیله دان شیطان، گرانادا .ص ۶۲
  15. پرش به بالا مک‌کی، الکساندر . درسدن ۱۹۴۵(۱۹۸۵): فتیله دان شیطان، گرانادا .صص ۶۱-۹۴
  16. پرش به بالا KURT VONNEGUT: Slaughterhouse-Five
  17. پرش به بالا Falk, Richard A. (1965-02-15). “The Claimants of Hiroshima”. The Nation. reprinted in Richard A. Falk, Saul H. Mendlovitz eds., ed. (1966). “The Shimoda Case: Challenge and Response”. The Strategy of World Order. Volume: 1. New York: World Law Fund. pp. ۳۰۷–۱۳٫
  18. پرش به بالا “Murder in the name of war – My Lai”. BBC. July 20, 1998.
  19. پرش به بالا ۲۰۰۰ Pulitzer Prize Winners — Investigative Reporting:Bridge at No Gun Ri”. Pulitzer.org ed. Retrieved on 2008-08-17.
  20. پرش به بالا واشینگتن پست
  21. پرش به بالا نیویورکر
  22. پرش به بالا http://www.irdc.ir/fa/calendar/212/default.aspx

شما هم می توانید دیدگاه خود را ثبت کنید

√ کامل کردن گزینه های ستاره دار (*) الزامی است
√ آدرس پست الکترونیکی شما محفوظ بوده و نمایش داده نخواهد شد


 قالب وردپرسدانلود رایگان قالب وردپرسپوسته خبری ایرانیقالب مجله خبریطراحی سایتپوسته وردپرسکلکسیون طراحی
Escort France kaszinok online Rtp slots 1xbet