در سوم آبان‌ماه سال ۱۲۹۹ نورمن وزیر مختار انگلیس در قصر فرح‌آباد با احمدشاه دیدار و گفتگو کرد. وی در مذاکرات خود با شاه بر این امر اصرار ورزید که انگلستان قرارداد ۱۹۱۹ را تصویب شده می‌داند و از همین رو دولت باید فرماندهه روسی قزاقها را بر کنار سازد و بر اساس اصل دوم آن قرارداد نیروهای قزاق تحت فرماندهی افسران انگلیسی قرار گیرند. احمدشاه انجام این خواسته را منوط به موافقت نخست‌وزیر ایران، مشیرالدوله دانست. مشیرالدوله حاضر نشد به خواسته‌های انگلیس گردن نهد و لذا با فشار دولت استعماری انگلیس مجبور به استعفا شد. در شب سوم آبان ۱۲۹۹ ش (۲۶ اکتبر ۱۹۲۰م.) که استعفای مشیرالدوله هنوز قطعی نشده بود، نورمن، وزیر مختار انگلیس در ایران با احمدشاه ملاقات نمود و روز بعد گزارش ملاقات خود را با شاه ایران ضمن یک تلگراف با متن زیر برای لرد کرزن وزیر خارجه کشورش فرستاد:
«پس از اینکه شاه پیشنهاد مرا دایر بر انتصاب سپهدار رشتی به جای مشیرالدوله قبول کرد، مدتی درباره ترکیب کابینه با هم تبادل نظر کردیم. لازم است این را نیز به اطلاعتان برسانم که قبل از اینکه سپهدار را به عنوان جانشین مشیرالدوله به شاه پیشنهاد کنم با خود این شخص (سپهدار) تماس برقرار کرده و تعهد قبلی گرفته بودم که پس از روی کار آمدن درست طبق سیاستی که من پیشنهاد خواهم کرد عمل کند.» متن این تلگراف جزو اسناد محرمانه بود. پس از گذشت سی سال وزارت امور خارجه انگلیس این سند را مانند اسناد محرمانه دیگر منتشر ساخت. ر.ک: سیمای احمدشاه قاجار، ج ۲، ص ۲۰۴٫