آژانس بین المللی یهود یا آژانس یهود پس از جنگ جهانی اوّل (۱۹۱۴ ـ ۱۹۱۸م/ ۱۲۹۳ـ۱۲۹۷ش) تأسیس شد. پایه‌گذار این آژانس انگلستان بود که پس از پایان جنگ بر سرزمین فلسطین مسلط شده بود.
این آژانس در ظاهر رابط بین یهودیان فلسطین با دولت انگلستان بود. امّا وقتی در سال ۱۹۲۹م سازمان جهانی صهیونیسم به آژانس یهود پیوست، روشن شد که آوردن یهودیان پراکنده در نقاط مختلف جهان به سرزمین فلسطین یکی از وظایف  اصلی آژانس یهود است. این کار مقدمه تشکیل کشوری یهودی در فلسطین بود که در سال ۱۹۴۸م/۱۳۲۷ ش تحقق یافت. پس از اعلان موجودیت اسرائیل، «دیوید بن گورین» رئیس آژانس یهود، نخست‌وزیر اسرائیل شد و وزیرانش را از وابستگان این آژانس انتخاب کرد.
آژانس یهود در زمان حکومت محمدرضا پهلوی در تهران دفتری دایر کرد. محل این دفتر در خیابان چرچیل، نوفل لوشاتو (فرانسه سابق) بود. فعالیتهای آژانس یهود در ایران فقط تشویق یهودیان برای مهاجرت به فلسطین اشغالی محدود نبود. به رسمیت شناختن اسرائیل و صدور نفت ایران به این کشور از تلاشهای دیگر آژانس بود که در هر دو مورد موفق شد.
آژانس یهود پس از تشکیل اسرائیل ۶۸۷ هزار یهودی آواره را از نقاط مختلف جهان وارد سرزمینهای اشغال شده فلسطین کرد و با این کار جمعیت یهودیان را به دو برابر افزایش داد، چون تعداد آنها در برابر مسلمانان فلسطینی بسیار کم بود. افزایش تعداد یهودیان و دگرگون کردن ترکیب جمعیت در فلسطین ادامه یافت و یهودیان لیبی، مراکش، بلغارستان، رومانی، مجارستان، لهستان، یمن، عراق، ناحیه کردستان و اتیوپی رفته‌رفته به سرزمینهای اشغال شده فلسطین مهاجرت داده شدند. آژانس یهود پس از فروپاشی شوروی (۱۹۹۱م/ ۱۳۷۰ ش) ۷۲۰ هزار یهودی را از این سرزمین وارد اسرائیل کرد. برنامه‌های آژانس یهود برای این مهاجرتها همچنان اجرا می‌شود.
بودجه آژانس یهود را امریکا و سازمانهای اقتصادی یهودی تأمین می‌کنند.