نکته دوم و بسیار مهم دیگر در این زمینه مربوط به تضمین عدم ارسال کاروان های تسلیحاتی و تروریست از ترکیه به محلات تحت سیطره تروریستها در شرق حلب می باشد. در کنفرانس لاوروف – کری هیچ اشاره ای به این موضوع نشده است. لازم است تضمین های جدی و محکمی در این رابطه اخذ شود. عملیات محاصره شهر حلب از طریق انسداد اتوبان کاستلو در شمال این شهر طی ۴ سال  و ۵ مرحله به قیمت خود هزاران شهید مدافع حرم و نظامی سوری بدست آمده و قرار نیست طی مذاکره شفاهی آمریکا و روسیه به ثمن بخس از دست برود.

ترکیه مهمترین حامی تروریستهای تکفیری از داعش و ارتش آزاد تا القاعده در سوریه می باشد. علت انسداد اتوبان کاستلو نیز انتقال روزانه صدها تریلی تسلیحات، مهمات و تجهیزات نظامی برای تروریستها در داخل شهر حلب بوده است. در توافق بعمل آمده هیچ اشاره ای به این تهدیدات جدی صورت نگرفته و سابقه مذاکرات با طرف آمریکایی از برجام با آتش بس در حلب طی ماه های گذشته بخوبی نشان داده که آمریکایی ها از همین خلاهای باقیمانده در توافقات اینچنینی بخوبی برای زدن زیر میز توافقات و عدم عمل به تعهدات خود در حد اکمل بهره گیری کرده اند.

نکته سوم نیز به موضوع اتحاد همیشگی دو گروه تروریستی تکفیری ارتش آزاد و القاعده باز می گردد. در یکی از بندهای توافق امریکا و روسیه بطور مشخص بر این نکته تمرکز و تاکید شده است. اما مشخص نیست مکانیزم جداسازی اتحاد راسخ عملیاتی، فکری و سازمانی و تشکیلاتی این دو گروه به چه شکل خواهد بود! لازم به ذکر است که از سال ۲۰۱۳ گروه های وابسته به القاعده و ارتش آزاد که تعداد انها به ده ها می رسد کلیه عملیات های خود را بصورت مشترک انجام داده و در همگی آنها مسئولیت فرماندهی و ارشدیت با القاعده بوده است.

نشان به آن نشان که دو سال پیش با تشکیل ائتلافی تحت عنوان جیش الفتح که بصورت مستقیم توسط کشورهای آمریکا، انگلیس، فرانسه، عربستان، ترکیه و قطر مورد حمایت قرار دارد، اقدام به اشغال کامل استان ادلب، شمال استان لاذقیه و بخش هایی از حلب کرده اند. با توجه به استثنا قائل شدن گروه های وابسته به القاعده در سوریه از توافق آتش بس تعهد آمریکا برای جداسازی آنها اصولا قابل اجرا نمی باشد.

ع: از دیگر مفاد مهم توافق آتش بس در شهر حلب می توان به ایجاد ممنوعیت عملیاتی برای نیروی هوایی ارتش سوریه در محلات شرقی حلب و تعمیم آن به سایر مناطقی که از آنها به “مناطق تحت سیطره معارضان به اصطلاح میانه رو” یاد شده اشاره کرد. چنین توافقی اصولا به معنای اجرای عملی منطقه پرواز ممنوع در سوریه و از نظر حقوق بین المللی و عهدنامه های رسمی سازمان ملل مردود می باشد.

حافظه ملت های سوریه، ایران، لبنان و … مملو از عهد شکنیها و ناجوانمردیهای آمریکا و گروه های تروریستی تکفیری وابسته به آن است. آیا در جریان آتش بس اعلام شده از سوی آمریکا و مورد حمایت سازمان ملل متحد و روسیه نبود که تروریستها پس از توقف یک ماهه عملیات نظامی “محرم – انتقام سخت” محور مقاومت در جنوب و جوب غربی حلب اقدام به هجوم گسترده کرده و در جریان همین حملات مناطقی همچون خان طومان، خلصه، برنه، زیتان، راشدین ۴ و ۵، المعراته، الخالدیه، القراصی و … گردید. تنها در جریان هجوم ناجوانمردانه تروریستها به خان طومان ۱۳ مستشار نظامی ایرانی به شهادت رسیده بودند.

طرح آتش بس در حلب سوریه از چند منظر قابل تحلیل می باشد:

۱ – میدانی:

این توافق در زمانی صورت گرفته که گروه های تروریستی تکفیری القاعده و ارتش آزاد در محورهای مختلف شهر حلب در وخیم ترین وضعیت ممکنه خود بسر می برند. هجوم ماه گذشته آنها برای شکستن محاصره نیروهای دولتی سوریه در راموسه حلب پس از ۳۵ روز نبرد شدید شکست سختی خورده که طی آن ۱۵۰۰ تروریست هلاک، هزار تن زخمی و بخش اعظم توان زرهی، توپخانه، موشکی و انبارهای سلاح و مهمات آنها در موشک بارانها و بمباران های شدید هوایی و زمینی ارتش سوریه و هم پیمانان آن بطور کامل نابود گردیده است.

سه شب پیش نیز اتاق عملیات اصلی ائتلاف دو گروه تروریستی تکفیری القاعده و ارتش آزاد توسط بمب افکن های ارتش سوریه در روستای کفرناها واقع در حاشیه شهر اتارب در شمال غربی حلب بمباران شد که طی آن کلیه فرماندهان درجه اول ائتلاف جیش الفتح بعنوان عامل عملیاتی آمریکا در استان های شمالی لاذقیه، حماه، حلب و ادلب به هلاکت رسیده اند. یکی از فرماندهان به هلاکت رسیده فردی بنام ابوهاجر الحمصی یا ابوعمر السراقبی مسئول کل نظامی القاعده یا همان ائتلاف جیش الفتح در سوریه بود. گفته می شود که وی و همراهانش در حال طراحی برای عملیات هجومی جدید در حلب، حماه و لاذقیه بودند که مورد هدف قرار گرفته اند.

این بمباران ضربه ای کمرشکن به معنای نابودی از از هم پاشیده شدن سازمان رزم و فرماندهی تروریستهای تکفیری بوده و بازسازی آن نیازمند فرصتی دستکم ۲ هفته ای تا ۱ ماهه می باشد که با آتش بس مورد توافق روسیه با آمریکا خوش باورانه به آنها هدیه گردید. با این تفاصیل وقوع فجایع خان طومان ۲ و ۳ و ۴ در سایر مناطق استان حلب سوریه از منطق و انتظار بدور نخواهد بود.

۲ – سیاسی:

مذاکرات میان جان کری و لاوروف وزرای خارجه آمریکا و روسیه در ژنو همزمان با کنفرانس به اصطلاح دوستان سوریه شامل کشورهای اروپایی، عربستان سعودی، قطر، ترکیه و امارات در لندن پایتخت انگلستان برگزار گردیده است. در این کنفرانس هیئتی به نمایندگی از ائتلاف به اصطلاح معارضان دولت سوریه شامل دو بخش سیاسی و نظامی حضور داشته و طی دیدارهای متعدد با وزرای امور خارجه برخی کشورهای اروپای مانند انگلیس، هلند، آلمان، فرانسه و آمریکا مجدا خواستار کمک آنها برای ساقط کردن دولت قانونی و مشروع سوریه شده اند.

با بررسی مفاد مذاکرات و تحرکات سیاسی هیئت مذکور در میابیم که عملا این کنفرانس بدون هرگونه بازدهی و تاثیرگذاری بر پرونده بحران در سوریه بوده است. نشان به آن نشان که وزیر امور خارجه سفیه دولت سعودی برای هزارمین بار مجددا بر ضرورت برکناری دکتر بشار اسد رئیس جمهور و دولت سوری شده است. اظهارات مشابهی نیز از سوی وزرای امور خارجه انگلیس و فرانسه بعنوان حامیان گروه های تروریستی تکفیری داعش، القاعده و ارتش آزاد در سوریه و عراق نیز مطرح شده است.

چنین اظهاراتی در این برهه زمانی که گروه های مذکور در عرصه میدانی سوریه و در اثر عملیات های پی در پی نظامی نیروهای ارتش سوریه و هم پیمانان آنها به بدترین وضع ممکنه افتاده اند نشان دهنده تلاش غرب و آمریکا برای تنفس مصنوعی به این گروه ها جهت ادامه حیات در این کشور می باشد. اینکه ریاض حجاب نخست وزیر سابق دولت سوریه در ابتدای بحران و یکی از فاسد ترین شخصیتهای این کشور در عرصه های مالی و اخلاقی به همراه سایر اعضای هیئت به اصطلاح معارضان دولت سوریه که در سوابق آنها اعمالی همچون هواپیما ربایی و پناهندگی به اسراییل مشاهده می شود، دست از پا درازتر برای دریافت حمایت معنوی، مالی و تسلیحاتی به دامان غرب بازگشته اند و خواستار کمک آنها برای ساقط کردن نظام سوریه هستند خود بخوبی نشان دهنده عدم حمایت مردم سوریه و روحیه در هم شکسته آنها می باشد.

از سوی دیگر آمریکا بعنوان حامی اصلی گروه های تروریستی تکفیری طی ماه های اخیر تا حد زیادی سیاستهای خود را تحت تاثیر روزهای پایانی دولت اوباما در حال مدیریت کردن است. طی ماه های آینده فرد جدیدی از میان هیلاری کلینتون و ترامپ بعنوان رئیس جمهور وارد کاخ سفید خواهد شد. در این میان ناظران بخت هیلاری کلینتون را بیش از رقیب جمهوری خواهش دانسته و با توجه به این موضوع و اعلام وی مبنی بر ایجاد منطقه پرواز ممنوع در شمال سوریه بعنوان گام نهایی برای تجزیه این کشور، در حال انعقاد کردن توافقاتی برای تاثیر گذاری و محدودسازی گزینه های وی در پرونده سوریه هستند.

روسیه معتقد است از طریق همکاری با آمریکا و کشاندن این کشور به عرصه مبارزه عملی و نه تبلیغاتی به نبرد و عملیات هوایی علیه گروه های القاعده و داعش امکان تاثیر گذاری و مدیریت این موضوع را دارد. لکن با توجه به سابقه آمریکا در عهدشکنی های مکرر در پرونده های مختلف منطقه ای و فرامنطقه ای در این موضوع جای شک و شبهه جدی وجود دارد. آمریکا طی ماه های گذشته کلیه بسترهای لازم برای تجزیه شمال سوریه به بخشهای کردی تحت سیطره شبه نظامیان چند ملیتی وابسته به خود در حسکه و قامشلی، تل ابیض (رقه)، عفرین و کوبانی (عین العرب) استان حلب فراهم آورده است.

دو روز پیش یکی از فرماندهان گروه ی.پ.گ (شبه نظامیان کرد سوریه) رسما قامشلی را بعنوان پایتخت اینده کشور کردی در شمال سوریه معرفی و از پیوستن قریب الوقوع عفرین و کوبانی به آن خبر داده است. از سوی دیگر ترکیه نیز با هزاران نیروی نظامی وارد شهر جرابلس در شمال استان حلب سوریه شده و علاوه بر اشغال آن اقدام به گسترش عملیات نظامی برای سیطره بر شهرهای اعزاز، مارع و نهایتا باب تحت سیطره داعش کرده است. در این میان تلاش کم جان و انفرادی روسیه برای وجهه بخشی به آمریکا و کشاندن آن به عرصه نبرد علیه تروریسم در سوریه بدون توجه لازم با شرکای منطقه ای آن موجب از دست رفتن دست برتر نظامی محور مقاومت و دولت سوریه خواهد شد.